Rozdział 4

Rozdział 4 – Brak Weny i Planeta Duracell

            Na początku tego rozdziału opiszę wam co to jest i jakie cierpienie niesie ze sobą brak weny.

Jest to przygnębiające uczucie, coś takiego, że się chce, ale się nie może. Towarzyszy mu wielkie cierpienie duchowe i fizyczne. Jest się bez przerwy zdenerwowanym i niewiadomo co dalej pisać.

Myślę sobie, że to coś towarzyszy wszystkim wielkim pisarzom, jak Lem, Mickiewicz czy Ja.

Na pewno właśnie ono było powodem tego, że ta głupia Rowing (czy jakoś tak, w każdym razie ta od Portiera :P) zaczęła uśmiercać najlepszych bohaterów.

Ja niestety tego nie zrobię (przynajmniej na razie), ale zamiast tego wprowadzę do tej nudnej, bzdurnej książki, która nie wiedzieć czemu podoba się ludziom, a nawet mi, trochę agitacji politycznej.

            Doprowadźmy do powstania! Złammy art.127[8] i obalmy rządy Kaczków!

Stwórzmy jedną wielką Rzeczpospolitą Wielkiego Mnie, pod Moim skromnym przywództwem!

Wzywam was do Wielkiej Rewolucji w celu obalenia kapitalistów i zaprowadzenia gorszego ustroju!

Wy zniszczcie ich, a Ja zniszczę was! To się opłaca (przynajmniej Mnie) !

            To było płatne ogłoszenie partii LSTJ (Liczę Się Tylko Ja).

            A więc możemy już powrócić do tematu Mojej książki.

Kurczaczek dotarł na nieszczęście  przerażająco słodkich królików na planetę Duracell.

Zaczął żyć w zgodzie z królikami i żyli długo i szczęśliwie. <--- do tego potrafi doprowadzić brak weny.

A potem nastąpił koniec świata, po którym zostałem tylko Ja.

                                                KONIEC ROZDZIAŁU 4

Ciąg dalszy nie nastąpi z powodu niezapłaconego rachunku w TPSA.

Za wszelkie problemy przepraszamy.